Μυρωδιά ολόφρεσκου ζυμαρικού που στεγνώνει κατακαλόκαιρο, πάνω σε λευκά σεντόνια, στο σπίτι της γιαγιάς… Είναι ίσως ένα από τα αρχαιότερα ζυμαρικά στη λεκάνη της Μεσογείου. Στην αρχαία Ελλάδα, γνωρίζουμε ότι οι νοικοκυρές έφτιαχναν το «λάγανον», μία στρογγυλή και λεπτή ζύμη από αλεύρι και νερό, την οποία, αφού στέγνωνε,τη θρυμμάτιζαν με τα χέρια και δημιουργούσαν ένα ζυμαρικό παρόμοιο με τις σημερινές χυλοπίτες. Οι χυλοπίτες Αγροζύμη έχουν όλη τη γεύση της παράδοσης και γίνονται με αυστηρά επιλεγμένα υλικά. Οι χυλοπίτες είναι από τα ζυμαρικά τα οποία δεν στραγγίζονται. Σερβίρονται μαζί με το χυλωμένο ζουμάκι τους, εξού και το σημερινό όνομά τους. Απολαύστε τες με κοκκινιστό κόκορα, με φιλετάκια κοτόπουλου, με μία σάλτσα φέτας ή σκέτες με μία κουταλιά γιαούρτι και λίγο φρεσκοτριμένο πιπέρι.